Godsdienst is weer zichtbaar in de samenleving en kwesties rond godsdienst dringen steeds vaker door tot het dagelijkse nieuws. In reactie daarop wordt door velen even nadrukkelijk gehamerd op het ‘privé’-karakter van godsdienst. In allerlei varianten is te horen dat godsdienst ‘achter de voordeur’ hoort en dat de overheid zich daarvan verre moet houden. Die reactie heeft op het eerste gezicht sterke papieren. Wijzen de bijna magische beginselen van ‘scheiding van kerk en staat’ en ‘neutraliteit’ van de overheid in godsdienstzaken niet in die richting? Bij nader inzien ligt dat anders. Door godsdienst op te sluiten in het privé-domein wordt de overheid noodzakelijke mogelijkheden uit handen genomen voor een goede omgang met godsdienst juist waar de werking ervan het privé-domein overstijgt.

Lees verder →