Uitspraak Europees Hof in SGP-zaak stelt teleur

Het Europees Hof voor de rechten van de mens in Straatsburg heeft gesproken in dejustice-2060093_960_720 SGP-zaak en de conclusie laat niets te raden over: de klacht van de SGP is met een paar korte zinnen afgewezen als kennelijk ongegrond en daarmee niet-ontvankelijk. Niet alleen dat. In het voetspoor van de Nederlandse Hoge Raad stelt stelt het unanieme Hof zelfs dat het SGP-standpunt onaanvaardbaar is. Dat standpunt houdt in dat het geen vrouwen op de eigen kieslijst plaatst vanwege de Bijbels-geïnspireerde overtuiging dat het uitoefenen van gekozen politieke functies in strijd is met de roeping van de vrouw.

Moeten wij gelukkig zijn met de SGP-uitspraak van het Europees Hof voor de rechten van de mens? Het antwoord is ronduit: nee. Zowel in de einduitkomst als de manier van argumentatie stelt het Hof teleur. Lees verder

De weigerambtenaar gediscrimineerd

Er is weer een nieuwe fase aangebroken in de discussie over de weigerambtenaar.lumber-84678_960_720 Juist in de week dat bekend werd dat de Raad van State oproept de weigerambtenaar te respecteren en ervoor pleit géén wetgeving vast te stellen, maakte een Kamermeerderheid zich op de strijd tegen de weigerambtenaar definitief aan te binden. Sterker nog, VVD, GroenLinks, D’66 en de PvdA steggelen om het initiatief naar zich toe te halen. Want er moet zo snel mogelijk een eind gemaakt worden aan het verschijnsel van de weigerambtenaar, liefst natuurlijk nog voor de verkiezingen. De één wil een eigen initiatiefwet, anderen snel een amendement op een wetsvoorstel dat al in behandeling is, weer een ander roept om uitvoering van een motie die er al lag en eerder al was aangenomen. ‘Weigerambtenaren zijn verleden tijd’, kopte het NRC dan ook op woensdag 13 juni.

Lees verder

Godsdienst alleen privé?

Godsdienst is weer zichtbaar in de samenleving en kwesties rond godsdienst dringenprivate-1647769_960_720 steeds vaker door tot het dagelijkse nieuws. In reactie daarop wordt door velen even nadrukkelijk gehamerd op het ‘privé’-karakter van godsdienst. In allerlei varianten is te horen dat godsdienst ‘achter de voordeur’ hoort en dat de overheid zich daarvan verre moet houden. Die reactie heeft op het eerste gezicht sterke papieren. Wijzen de bijna magische beginselen van ‘scheiding van kerk en staat’ en ‘neutraliteit’ van de overheid in godsdienstzaken niet in die richting? Bij nader inzien ligt dat anders. Door godsdienst op te sluiten in het privé-domein wordt de overheid noodzakelijke mogelijkheden uit handen genomen voor een goede omgang met godsdienst juist waar de werking ervan het privé-domein overstijgt.

Lees verder

Universiteit Leiden en vrijheid van godsdienstuiting

 

Bolwerk van vrijheid. Dit veelbelovende motto siert de Universiteit Leiden. Met trots1200px-Leiden_University_seal.svg vermeldt de website dat Nederlands oudste universiteit als protestantse instelling een bolwerk van vrijheid was in het katholieke Europa. De nieuwe universiteit zou een belangrijke functie moeten vervullen bij het vormen van jonge mensen voor verantwoordelijke posities in de jonge Republiek. Het krachtige motto gaat terug op een uitspraak van Willem van Oranje. Als oprichter ervan betitelde hij de universiteit als “een vast steunsel ende onderhoudt der vryheyt“. Ook vandaag voert de universiteit het vrije woord aan als een van de succesfactoren voor haar bloei in de tijd van de Gouden Eeuw. Niet in 1575 maar anno 2012 verbood het bolwerk van vrijheid een juridisch promovendus een tekst op te nemen als opdracht vóór in zijn proefschrift.

Lees verder

Het recht op het vrije woord deugt nog steeds

Op de website van NRC Handelsblad staat een opiniepeilinkje: ’Begrijpt u nog iets vanmic-1132528__340 het recht op vrijheid van meningsuiting?’ Er is niet veel verbeeldingskracht nodig om de uitslag van deze enquête te voorspellen. Toch ben ik nog benieuwd hoeveel lezers uiteindelijk ’ja’ als antwoord geven.

Een saai recht is de vrije meningsuiting allang niet meer. Een paar jaar geleden nog zou een arrest van de Hoge Raad over vrijheid van meningsuiting vooral voer voor specialisten zijn geweest. En een billboard met een atheïstische slogan langs een snelweg: áls het al ooit geplaatst zou zijn, zou een ieder er schouderophalend aan voorbij zijn gereden. Nu zijn beide landelijk nieuws en voeden ze de toch al levendige discussie.

Maar vanwaar de verwarring over de vrije meningsuiting? Daarvoor zijn naar mijn mening een paar redenen.

Lees verder

Begripsverwarring in hoofddoekjesdebat

women-608949_1280Scheiding van kerk en staat of de ‘neutraliteit van de overheid’ zijn heel verschillende kwesties.

Religieuze symbolen raken een gevoelige snaar. Zeker wanneer daarbij de overheid in beeld komt. Dat bleek opnieuw toen VVD-Kamerlid Hennis schijnbaar tussen neus en lippen door een hoofddoekjesverbod bepleitte voor ambtenaren. Zij bracht dat prompt in verband met de scheiding van kerk en staat en suggereerde dat vrijheid van godsdienst overbodig was. Anderen, onder wie de publicist August Hans den Boef, deden er nog een schepje bovenop. Den Boef pleitte zelfs voor het afschaffen van ‘privileges’ van gelovigen.

Lees verder

Betekenis van godsdienstvrijheid dankzij traditie

Begin 2012 erkende  Zweden  het zoheten ‘Kopimisme’ officieel als een religie. ‘Kopimi’study-2746004_1280 is een fonetische weergave van het Engelse ‘copy me’. Informatie is volgens de Kopimisten heilig en kopiëren een sacrament. De computertekens Control+C en Control+V (die staan voor ‘copy’ en ‘paste’) zijn voor hen heilige symbolen.[1] Het trefwoord geeft inmiddels enorme aantallen hits op internet. Voor registratie werden slechts enkele uiterlijke formaliteiten in beschouwing genomen.[2] De inhoud van de overtuiging werd niet beoordeeld.

Lees verder

Gelijke behandeling religies is niet per definitie identieke behandeling

Religieuze stromingen verschillen in veel, voor de overheid relevante, opzichten vanstained-glass-1181864_1280 elkaar: zowel in de manier waarop zij zich in de samenleving manifesteren als in de geloofsinhoud en de bijbehorende waardepatronen. Gelijke behandeling zonder meer is daarom niet altijd de aangewezen weg. De overheid moet in de omgang met religieuze groeperingen oog te hebben voor de nuance.

 (dit is een verkorte versie van het artikel eerder verschenen artikel Gelijkheid als dilemma in Christen Democratische Verkenningen, Zomer 2011)

Lees verder